Περιήγηση στην Ηπειρο

Zαγοροχώρια

...Η άγρια ομορφιά της ορεινής φύσης με τα πυκνά δάση, τα ποτάμια, τις λιμνούλες, τα απόκρημνα φαράγγια εναρμονίζεται με την ανθρώπινη δημιουργία, τα πέτρινα τοξωτά γεφύρια, τα πετρόκτιστά αρχοντικά, τις εκκλησιές, τα λιθόστρωτα μονοπάτια.
Τα Ζαγοροχώρια συγκροτούν μια παραδοσιακή οικιστική ενότητα που απαρτίζεται από 46 χωριά. Το Ζαγόρι λέξη σλαβική σημαίνει: «Πίσω από το βουνό» και ορίζει μια ολόκληρη περιοχή που εκτείνεται από τον ορεινό όγκο του Μιστικέλι και της Τύμφης έως και την οροσειρά της Πίνδου.
Το Ζαγόρι χωρίζεται σε τρία γεωγραφικά τμήματα, το Ανατολικό, το Δυτικό και το Κεντρικό. Ξεκινώντας από τα Ιωάννινα και ακολουθώντας την Εθνική οδό Ιωαννίνων- Κόνιτσας, στο 19ο χλμ στρίβετε δεξιά, καθοδηγού-μενοι και από την σήμανση, προς τα χωριά του κεντρικού Ζαγορίου, ένα σύνολο παραδοσιακών χωριών που απλώνονται ανάμεσα στο όρος Μιστικέλι και στον ορεινό όγκο της Τύμφης. Μετά από δέκα λεπτά οδήγησης σε μία ανηφορική διαδρομή θα συναντήσετε στα δεξιά σας το πρώτο χωριό του κεντρικού Ζαγορίου τους Ασπραγγέλους.
Ένα πανέμορφο χωριό κτισμένο αμφιθεατρικά σε υψόμετρο 1000 μέτρων. Στη μεγάλη πλατεία του με τα σκιερά πλατάνια μπορείτε να κάνετε την πρώτη σας στάση για καφέ ή και φαγητό.
Στην κορυφή του χωριού υπάρχει πίστα αιωροπτερισμού και σε υψίπεδο ένα ολοκαίνουργιο σκοπευτήριο, που διοργανώνονται διεθνείς αγώνες.
Συνεχίζοντας από τους Ασπραγγέλους, στη διασταύρωση ακολουθούμε το δρόμο προς Ελάτη, ένα χωριό σε μία κατάφυτη περιοχή από πεύκα, έλατα, δρυς. Απολαύστε τη θέα που φτάνει έως τις κορυφές της Τύμφης και είναι εξαιρετική. Με κατεύθυνση προς τους Κήπους επισκεφτείτε για λίγο το Δίλοφο, ένα μικρό χωριό με καλοδιατηρημένα αρχοντικά και λιθόστρωτα δρομάκια. Κατεβαίνοντας από το Δίλοφο σταματήστε να θαυμάσετε το πετρόκτιστο τοξωτό γεφύρι του Κόκορη.
Ένα ακόμη χωριό που αξίζει να δείτε πριν φτάσετε στους Κήπους είναι το Κουκούλι. Το χωριό είναι σπάνιας ομορφιάς και ανέγγικτο από κάθε είδους σύγχρονη παρέμβαση.
Συνεχίζοντας οδικά προς Κήπους θα δείτε στα δεξιά σας το περίφημο τριξοτο γεφύρι του Καλογέρου, ένα εξαιρετικό δείγμα αρχιτεκτονικής, που από μακριά μοιάζει σαν κινούμενη κάμπια, στις όχθες του Βίκου. Φθάνοντας στους Κήπους θα γοητευτείτε. Το χωριό είναι χτισμένο αφμιθετατρικά σε υψόμετρο 800μ. μπροστά του απλώνεται μία κοιλάδα που την διασχίζουν δύο μικροί ποταμοί στις όχθες των οποίων είναι χτισμένα περίτεχνα τοξωτά γεφύρια. Επισκεφτείτε το λαογραφικό μουσείο και θα δείτε πολλά παραδοσιακά εκθέματα.
Ένα ακόμη χωριό του κεντρικού Ζαγορίου που αξίζει να επισκεφτείτε είναι το Τσεπέλοβο, απ’τα πιο γνωστά και τουριστικά χωριά, παλιό κεφαλοχώρι, χτισμένο σε πλαγιά της Τύμφης σε υψόμετρο 1080μ. Εντυπωσιακή είναι η πλατεία του με τα αρχοντικά και την εκκλησία του Αγ. Νικολάου. Μια μικρή διαδρομή θα σας οδηγήσει στην περίφημη Μονή του Ρογκόβου χτισμένη σε πλαγιά της ομώνυμης χαράδρας. Συνεχίζουμε το οδοιπορικό μας στο δυτικό Ζαγόρι που απλώνεται κυριολεκτικά στο εθνικό δρυμό Βίκο-Αώου, δυτικά του ορεινού όρος της Τύμφης στην επιβλητική κορυφή της Αστράκας.
Από την διασταύρωση των Ασπραγγέλων θα δείτε σήμανση και δρόμο που οδηγεί προς Μονοδένδρι -Βίτσα. Η Βίτσα και το Μονοδέδρι είναι χωριά που έχουν ξεχωρίσει τουριστικά γιατί βρίσκονται πολύ κοντά στην είσοδο της χαράδρας του Βίκου. Από τη Βίτσα μέσω το γεφυριού Μίσιου μπορείτε να κατεβείτε στο φαράγγι.
Το μονοδένδρι είναι χτισμένο στα 1060μ και αξίζει να θαυμάσετε τα αρχοντικά, τα πλακόστρωτα ανηφορικά δρομάκια και τις εκκλησίες του. Στην κεντρική πλατεία βρίσκεται η εκκλησία του Αγίοιυ Αθανασίου από εκεί μπορείται να συνεχίσετε το μονοπάτι και να βρεθείτε μέσα στο φαράγγι του Βίκου και μετά από πέντε ώρες πεζοπορίας μέχρι τις πηγές του Βοϊδομάτη. Σπάνιας ομορφιάς είναι το τοπίο και η θέα προς το φαράγγι από το μοναστήρι της Αγ. Παρασκευής το οποίο μοιάζει να κρέμεται στο χείλος του φαραγγιού. Το Μονοδένδρι είναι τερματικό χωριό και έτσι γυρίζουμε πίσω με κατεύθυνση προς Αρίστη και Βίκο. Πιο πριν συναντάμε τα χωριά Άνω και κάτω Πεδινά. Κατευθυνόμαστε προς το Μεγάλο και Μικρό Πάπιγκο και περνάμε μέσα από την Αρίστη και τη λιθόστρωτη κεντρική πλατεία της. Στην έξοδο του χωριού συναντάμε το Βοϊδομάτη και περνάμε από πάνω του, από την τοξωτή γέφυρα του Πάπιγκου.
Σε αυτό το σημείο το τοπίο είναι μαγευτικό. Τα κρυστάλλινα νερά του Βοϊδομάτη, τα πλατάνια, οι αμμώδεις όχθες του συνθέτουν μια εικόνα σχεδόν παραμυθένια. Συνεχίζουμε όλο ανηφορικά ανεβαίνοντας τους πρόποδες της Τύμφης, βλέποντάς όλο και πιο κοντά μας, την επιβλητική κορυφή της Αστράκας. Φτάνουμε στο Μεγάλο Πάπιγκο, το πιο γνωστό και τουριστικό χωριό του Ζαγορίου. Μερικοί τα θεωρούν ως το πιο όμορφο.
Η αλήθεια είναι ότι βρίσκεται σε μια χαρισματική θέση κάτω ακριβώς από την κορυφή της Αστράκας και μέσα στον εθνικό δρυμό Βίκου-Αώου. Το χωριό εντυπωσιάζει τους επισκέπτες με το άψογο δομημένο αρχιτεκτονικό περιβάλλον και την εικόνα του φυσικού τοπίου που είναι μαγευτική. Δείτε το μοναδικό εξάγωνο καμπαναριό του Αγ. Βλάσσιου και τα αρχοντικά και κατευθυνθείτε προς το Μικρό Παπιγκο. Το χωριό αυτό στέκει σαν αετοφολιά κάτω από τους πέτρινους όγκους της Αστράκας. Φτάνοντας στην πλακόστρωτη πλατεία θαυμάστε τη θέα και επισκεφτείτε την εκκλησία των Ταξιαρχών. Από εδώ ξεκινούν τα μονοπάτια για όσους θέλουν να ανέβουν την Τύμφη και να περπατήσουν ως το ορεινό καταφύγιο της Αστράκας σε ύψος 1950μ. και από εδώ μπορείτε να φτάσετε στην μυθική Δρακόλιμνη σε υψόμετρο 1200μ. Το Πάπιγκο διαθέτει αξιόλογη τουριστική υποδομή και δε θα σας απογοητεύσει.


Κόνιτσα

Τα τελευταία χρόνια η Κόνιτσα έχει αναδειχθεί σε πρωτεύουσα του εναλλακτικού τουρισμού και αυτό δίκαια, γιατί διαθέτει ένα χαρισματικό γεωφυσικό ανάγλυφο, δίπλα στα ζαγοροχώρια και ανάμεσα σε μοναδικες φυσικές ομορφιές. Υπαίθριες αθλητικές δραστηριότητες, μορφές εναλλακτικού τουρισμού και διεθνείς αγώνες όπως το Εύαθλον προσελκύουν το ενδιαφέρον ελλήνων και ξένων επισκεπτών.
H πόλη της Κόνιτσας απέχει 64 χιλιόμετρα από τα Γιάννενα και είναι κτισμένη αμφιθεατρικά στις κατάφυτες πλαγιές της Τραπεζίτσας, σε υψόμετρο 600μ.
Μπροστά της απλώνεται ο κάμπος της Κόνιτσας και της Κλειδωνιάς, που τον διασχίζουν τρια ποτάμια:
ο Αώος, ο Βοϊδομάτης και ο Σαραντάπορος.
Τη μορφολογία του εδάφους, και το τόσο επιβλητικό τοπίο συμπληρώνουν οι συμπαγείς ορεινοί όγκοι του Γράμμου, του Σμόλικα, της Γκαμήλας.
Μια σειρά από μοναδικά αρχιτεκτονικά, ιστορικά μνημεία και αξιοθέατα θα συναντήσετε στην Κόνιτσα και τη γύρω περιοχή.
Στην είσοδο της πόλης θα αντικρύσετε το πέτρινο τοξωτό γεφύρι, εξαίρετο δείγμα της ηπειρώτικης αρχιτεκτονικής από τα μεγαλύτερα σε ύψος και πλάτος μονότοξα γεφύρια των Βαλκανίων που στην εποχή που χτίστηκε (ξεκίνησε το 1823 και ολοκληρώθηκε το 1871), θεωρήθηκε ως τεχνικό θαύμα.
Το γεφύρι βρίσκεται στα όρια του εθνικού δρυμού Βίκου – Αώου και από εδώ ξεκινάει μονοπάτι που οδηγεί στη Μονή Στομίου, σε απόσταση περίπου δυο ώρες με τα πόδια. Η διαδρομή για την βυζαντινή Μονή Στομίου (1774) θεωρείται μια από τις καλύτερες της Ελλάδας για τους περιπατητές, ενώ το θέαμα της χαράδρας από τη Μονή είναι άκρως εντυπωσιακό. Μέσα στην Κόνιτσα αξίζει να περπατήσετε στα πετρόκτιστα σοκάκια της παλιάς πόλης και να δείτε γραφικές γωνιές και την τοπική παραδοσιακή αρχιτεκτονική. Επισκεφτείτε το τζαμί του Σουλτάν Σουλεϊμάν (1536), το Αρχοντικό της Χάμκως, μητέρας του Αλή Πασσά που γεννήθηκε στην Κόνιτσα.
Μην παραλείψετε να δείτε την φωτογραφική έκθεση μνημείων της περιοχής που στεγάζεται σε αναπαλαιωμένο κτήριο (παλιό ιεροδιδασκαλείο του 1870). Τα χωριά που βρίσκονται γύρω από την Κόνιτσα παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον όπως το Μπουραζάνι (12χλμ.) και η Μολυβδοσκέπαστη κοντά στα ελληνοαλβανικά σύνορα.
Στο Μπουραζάνι ενώνονται τα νερά του Αώου, του βοϊδομάτη και του Σαραντάπορου και δημιουργούν ένα σπάνιας φυσικής ομορφιάς τοπίο.
Αξίζει να επισκεφτείτε το περιβαντολογικό πάρκο με τα άγρια ζώα και το περίπτερο περιβαντολογικής εκπαίδευσης και ευαισθητοποίησης, δείτε επίσης τον αναπαλαιωμένο νερόμυλο και την νεροτριβή.
Στη Μολυβδοσκέπαστη υπάρχουν αξιόλογα βυζαντινά μνημεία και λειτουργεί παραδοσιακό αποστακτήριο τσίπουρου. Ένα από τα σημαντικότερα μνημειακά συγκροτήματα της Ηπείρου είναι η Μονή Παναγίας Μολυβδοσκέπαστου σε απόσταση μόλις 400μ. από τα ελληνοαλβανικά σύνορα. Κτίστηκε στα 668 από τον βυζαντινό αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Δ’ Πωγωνάτο και είναι αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου. Οφείλει το όνομά της από τους τρούλους που ήταν σκεπασμένοι από πλάκες μολύβου.

Στην Κόνιτσα και στις γύρω περιοχές μπορείτε να δραστηριοποιηθήτε σε μια σειρά από extreme sports ή άλλες ήπιες μορφές άθλησης όπως :
• Ανάβαση : μέχρι το καταφύγιο του Σμόλικα
• Πεζοπορία : στη χαράδρα του Αώου & του Βοϊδομάτη
• Rafting : Στο Βοϊδομάτη & στον Αώο
• Kanyoning : στο Αώο
• Kayak : στο Βοϊδομάτη & στον Αώο
• Ποδήλατο : βουνού (στις πλαγές του Νικάνορα της πηγής & της Πουρνιάς)
• Ψάρεμα : πέστροφας στον Αώο ή στο Βοϊδομάτη & στην λίμνη Ερασιτεχνικής Αλίευσης
• Σκι : στο χιονοδρομικό κέντρο Βασιλίτσας (Αλπική Ζώνη)
• Ιππασία : άλογα περιπάτου και διαδρομές στη λίμνη

Οι Δρακόλιμνες

Οι Δρακόλιμνες των Ιωαννίνων, κοντά στα σύνορα με τη Δυτική Μακεδονία, σχηματίζουν μια νοητή γραμμή, που ξεκινά από το Γράμμο και καταλήγει στο Μαυροβούνι του Μετσόβου. Βρίσκονται στο Γράμμο (2), στο Σμόλικα, στην Τύμφη και στη Φλέγκα.
Οι περιοχές που βρίσκονται οι Δρακόλιμνες αποτελούν σημαντικούς βοσκότοπους όπου τα καλοκαίρια στήνουν τις στάνες τους οι μετακινούμενοι κτηνοτρόφοι. Οι φιλόξενοι αυτοί εξερευνητές του βουνού είναι ιδιαίτερα προσιτοί και διαθέτουν ακόμη και τις καλύβες τους στους επισκέπτες των περιοχών τους που επιθυμούν να γνωρίσουν τον ποιμενικό βίο και να γευτούν τα αγνά προϊόντα της κτηνοτροφίας.
Οι πηγές και τα τρεχούμενα νερά είναι άφθονα για να ξεδιψούν οι πεζοπόροι. Τα αγριοκάτσικα, τα μεγάλα αρπακτικά πτηνά και πολλά μικρότερα θηλαστικά, συνθέτουν την εικόνα της πανίδας της περιοχής.
Τα πολλά χιόνια που καλύπτουν τις παραπάνω περιοχές δεν επιτρέπουν συνήθως την πρόσβαση κατά το χειμώνα, ενώ οι καλύτερες εποχές για αυτό είναι η Άνοιξη και το Φθινόπωρο.
Η επιστήμη τις θεωρεί ως απομεινάρια παγετώνων ενώ η παράδοση ως κατοικίες δράκων που τσακώνονται μεταξύ τους, πετώντας ο καθένας βράχους εναντίον του αντιπάλου του στο απέναντι βουνό.

Εθνικός Δρυμός Βίκου-Αώου


Τοποθεσία: 48ο χλμ. εθνικής οδού Ιωαννίνων-Κόνιτσας, έξω από την Κόνιτσα
Πληροφορίες: Από τις επαρχιακές οδούς του Καλπακίου, της Μεταμόρφωσης ή του Παπίγκου

Σύνοψη
Ο δρυμός εκτείνεται στο βορειοδυτικό κομμάτι της Πίνδου, στο ορεινό συγκρότημα της Τύμφης. Όριο του δρυμού προς βορά είναι η χαράδρα του Αώου και προς νότο το φαράγγι του Βίκου. Συνολικά, η έκτασή του φτάνει τα 13.000 εκτάρια. Ο πυρήνας του είναι περίπου 3400 εκτάρια.
Στην περιοχή μπορείτε να απολαύσετε πολλά υπαίθρια αθλήματα όπως η τοξοβολία, η ιππασία, η πεζοπορία, η ορειβασία και η αναρρίχηση. Εξοπλισμός και σύλλογοι που διοργανώνουν ενδιαφέρουσες δραστηριότητες υπάρχουν στην περιοχή ενώ πολλοί ακόμα ασχολούνται με τα αθλήματα των ποταμών, τις τετρακίνητες περιηγήσεις και πολλές ακόμα δραστηριότητες, πάντα όμως με σεβασμό στο φυσικό περιβάλλον και τηρώντας τις νομοθετικές διατάξεις.
Η απόφαση για την ανακήρυξή του δάσους της περιοχής Βίκου-Αώου σε εθνικό δρυμό, επικυρώθηκε με προεδρικό διάταγμα του 1973. Μαζί με το φυσικό πλούτο της περιοχής, κάτω από τις προστατευτικές διατάξεις υπάγονται και τέσσερις οικισμοί που κουρνιάζουν στις πλαγιές της: το Μεγάλο και το Μικρό Πάπιγκο, ο Βίκος και το Μονοδένδρι. Πολλά από τα Ζαγοροχώρια είναι χτισμένα κοντά στο δρυμό προσφέροντας μοναδικές ευκαιρίες για περπάτημα και άλλες δραστηριότητες στις πιο μαγευτικές γωνιές της φύσης.
Ψηλότερη κορυφή εδώ είναι η Γκαμήλα που φτάνει τα 2497 μ. πάνω από τη θάλασσα. Οι κάτοικοι την ονομάζουν και Γκαμήλα λόγω του σχήματός της. Άλλες μεγάλες κορυφές είναι η Αστράκα, τα Μεγάλα Λιθάρια και ο Καρτερός. Εκτός από τον Αώο που υδρεύει γενναιόδωρα τη χλωρίδα και την πανίδα της περιοχής, στον εθνικό δρυμό Βίκου-Αώου και, συγκεκριμένα μεταξύ των οικισμών Βίκος και Πάπιγκο, βρίσκονται οι πηγές του Βοϊδομάτη που είναι ξακουστός για την ορμή αλλά και για τα κρυστάλλινα νερά του