...γονεις...

βρε κοριτσια, δεν τους επιλεγουμε εμεις τους γονεις δυστυχως, γι'αυτο πρεπει να τους αποδεχτουμε οπως ειναι!! λου καλα εκανες και τους ζητησες να σε αφησουν λιγο να κανεις οτι γουσταρεις. και αν τ'ακουσεις χοντρα μετα, τουλαχιστον θα εχεις την ευχαριστηση οτι εκανες αυτο που ηθελες!!!αν κανεις το σωστο, θα φυγουν απο το κεφαλι σου και θα αου δειχνουν περισσοτερο εμπιστοσυνη!!!δεν εχεις λοιπον να χασεις κατι...

Εχω συνέχεια την αίσθηση οτι δεν είμαια ρκετή καλή για εκείνη και πρέπει να τηνς αποδείξω κάτι

σε κανεναν δεν χρειαζεται να αποδεικνυεις τιποτα...μονο στον εαυτο σου...κ να εχεις εμπιστοσυνη στον εαυτο σου...
ειπαμε...μερικες φορες χρειαζονται ωτοασπιδες...

προσεξε ομως γιατι εισαι 18 χρονων μονο κ μπορει να εχουν δικιο σε καποια πραγματα κ εσυ να μην το βλεπεις!ειναι λαθος να μην τους ακους κ να μην τους υπολογιζεις...απλα εγω λεω να επεξεργαζομαστε αυτα που μας λενε κ πεταμε οτι ειναι 100% λανθασμενο...οχι να τους γραφουμε τελειως...

βασω το ξερω οτι αυτο ειναι η λυση απλα αυτο δεν το δεχονται...μου λενε οτι δεν μπορουν να το κανουν κ οτι θα συνεχισουν το πριξιμο ετσι κ αλλιως!!κ ετσι συνεχιζεται η ιστορια γιατι αν κανω κατι σωστο νιωθουν οτι το εκανα επειδη με πιεσαν δηλαδη οτι ειναι δικια τους η επιτυχια!απλα δεν εχουν καταλαβει οτι μεγαλωσα κ νομιζουν οτι αν μου πουν διαβασε θα παω να διαβασω σα βρεγμενη γατα γιατι θα φοβηθω την τιμωρια!δεν ειναι ετσι ομως!οσα διαβασε κ να μου πουν αν δεν το παρω εγω αποφαση τιποτα δε θα κανω που να χτυπιουνται κατω!!!αυτο ομως ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ!

εμενα παλι δεν μου λενε τιποτα! ισως επειδη γενικα ειμαι υπευθυνη στις υποχρεωσεις μου και με εμπιστευονται. στην αδερφη μου π.χ που ουτε υπευθυνη ειναι και γενικα ψαχνει την ευκολη λυση, λιγο την πιεσαν με συζητηση ομως. της ειπαν οτι δεν θα ειναι μια ζωη εκεινοι διπλα της και οτι πρεπει να κανει κατι για τον εαυτο της ωστε να γινει λιγο ανεξαρτητη. και σας πληροφορω οτι τους ακουει τοσο που και δουλεια βρηκε και τη σχολη κουτσα κουτσα τη βγαζει...θυμαμαι που ο μπαμπας μου μου ελεγε ''να δεις που στο τελος με την ελενα θα ειστε συμμαθητριες ή μαζι φοιτητριες'' (με περναει 3 χρονια). και οντως εγινε, τωρα την περναω! εγω φετος, πρωτα ο θεος παιρνω πτυχιο ιουνιο κι αυτη φλεβαρη με το καλο...
αλλα τι να την κανουν? το προσπαθουσαν χωρις αποτελεσμα αλλα οταν ειδαν οτι περναει ο καιρος, της μιλησαν την επηρεασαν και πηρε μπρος...
γι'αυτο λεω, οι γονεις πρεπει να σιγονταρουν και οπου χρειαζεται να πιεζουν! μεγαλο θε,α η εμπιστοσυνη. συνηθως ομως οι γονεις ειναι υπερπροστατευτικοι κι εχουν ανασφαλεια μηπως το παιδι τους κανει λαθη που αντιληφθηκαν αυτοι οτι εκαναν. και το αποτελεσμα...γνωστο!!!

τωρα τα παει καλα η αδερφη σου?εχει στρωσει?κ πως της φερονται τωρα οι γονεις αν εχει στρωσει?συνεχιζουν να την πιεζουν?

μπα, οχι! ο μπαμπας μου( και λεω κυριως για τον μπαμπα μου γιατι ειναι πιο πειστικος απο τη μανα μου και ειναι αυτος που αναλαμβανει να μας μιλαει και να μας εξηγει), γενικα ειναι του τροπου να πεσεις στα σκατα, σορρυ κιολας, για να μαθεις απο τα λαθη σου! η αδερφη μου τωρα περασε 11 μαθηματα απο τα 14 που εδωσε. κι εχει αλλα 8 για πρακτικη! ειχε αφησει γυρω στα 20 μαθηματα και αποκλειεται να τελειωνε φετοε, ουτε του χρονου! πλεον της λενε ''ειδες που με προσπαθεια ολα γινονταθ? στο μυαλο σου ειναι ολα?''. κι εκεινη εχει ξεθαρρεψει τωρα, ολο για τη σχολη μιλαει και ασχολειται!επομενως, της εδειξαν τον σωστο δρομο και πιστευουν οτι καταλαβε, ετσι δειχνουν. γενικα η αδερφη μου θελει σπρωξιμο σε οτι κανει...συνηθως εχει τη μανα μου αλλα μονο με τον πατερα μου μπαινει σε διαδικασια να προβληματιστει.

Ρε κορίτσια...Έτσι είναι...
Αν δεν κάνουμε κι εμείς τα λάθη μας πως θα μάθουμε;;;
Αν δεν μας αφήνουν οι γονείς μας να κάνουμε λάθη πώς θα βγούμε προετοιμασμένοι σε αυτή τη κωλοκοινωνία που ζούμε;;;;;;

Αυτο εννοω κ γω...γαυτο παραπονιεμαι...γιατι ναι μεν με εσπρωξαν οταν το χρειαζομουνα τωρα ομως που εχω προχωρησει γιατι δε μου δειχνουν λιγη εμπιστοσυνη...αφηστε που πραγματικα για να προχωρησω δεν με εσπρωξαν οι γονεις ο δικος μου καταφερε να το κανει...

για να μιλησω συγκεκριμενα τα 2 πρωτα χρονια της σχολης που τα ειχα με τον πρωην ειμουν συνεχεια ρακος κ δεν ειχα ορεξη με τη σχολη...δεν ειχα περασει σχεδον τιποτα...οταν ομως χωρισα με τον πρωην κ εγινα καλα βρηκα κ τον αγγελο μου που με εκανε να ξυπνησω κ ετσι αρχισα κ μαθηματα να περναω κ να κοιταω τι θα κανω με τη ζωη μου κ να ειμαι υπευθυνη!για να σας δωσω να καταλαβετε επειδη η σχολη μου γενικα θεωρειται δυσκολη καταφερα να τελειωνω μαζι με συμφοιτητες μου που περνουσαν απτην αρχη μαθηματα...καταφερα να τους φτασω στα χρωστουμενα κ να τους περασω κιολας τοσο πολυ προσπαθεια κοπο κ ιδρωτα ριχνω τα τελευταια τρια χρονια!δικαιουμαι λιγο ηρεμο χρονο χωρις πανικο για να ολοκληρωσω την πτυχιακη μου κ να παρω το πτυχιο τωρα που εφτασα στο τελος!κ δικαιουμαι να εχουν λιγη εμπιστοσυνη στις επιλογες μου!οχι επειδη ειχα χασει τον εαυτο μου για 2 χρονια να το πληρωνω για ολη μου τη ζωη!

εχεις απολυτο μα απολυτο δικιο! δεν το καταλαβαινουν αυτο? η αληθεια ειναι πως παντα βρισκεται μια κινητηρια δυναμη! και η αδερφη μου με τον πρωην της τα ειχε παρατησει ολα! τωρα βρηκε εναν απο τη σχολη και πηρε τα πανω της...

κ εγω στην ιδια σχολη ειμουν μαζι του...κ για να σκεφτεις οτι αυτος που ειναι αστερι,μεγαλο μυαλο κ δεν υπερβαλλω τελειωσε μολις το δεκεμβριο

ειναι ξυραφι ε?
το αξιζε ομως, προσπαθησε πολυ! α, δεν σας ειπα και το αλλο? ακουσε αυτο για τον γαμο σε συμβολαιογραφο(γιατι με γαμους δεν τα πηγαινουμε καλα) και μου ελεγε να παμε οταν τελειωσει! κατι του καναμε του παιδιου μου: ο βαγγελης να σκεφτει κατι τετοιο? ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ! τι αλλες ανατροπες θα ζησουμε θεε μου?

ειπε να πατε να παντρευτρειτε σε συμβολαιογραφο?!?!?!

χιχιχιχιχιχι

ακριβως αυτο :

ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΟ...ΝΑ ΜΗ ΣΟΥ ΛΕΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΓΙΑ ΓΑΜΟΥΣ....Η ΝΑ ΣΟΥ ΛΕΕΙ....

αν εισαι 21 οπως η βασω...να σου λεει...
γενικα ειναι καυτο θεμα!!ειτε αν σου λεει ειτε οχι!

ΕΙΝΑΙ ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΟ ΜΑΛΛΟΝ ΣΕ ΟΠΟΙΑ ΗΛΙΚΙΑ ΚΑΙ ΑΝ ΕΙΣΑΙ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΑΝ ΤΟ ΘΕΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΛΕΠΤΟ ΖΗΤΗΜΑ...ΦΤΟΥ ΦΤΟΥ ΟΧΙ ΣΚΟΡΔΑ ΑΠΛΑ ΕΧΩ ΛΙΓΟ ΘΕΜΑ ΜΕ ΤΟΝ ΓΑΜΟ.............................ΔΕΝ ΜΑΡΕΣΕΙ ΤΟ ΟΛΟ ΣΚΗΝΙΚΟ

δε μαρεσει να σκεφτω για γαμο σαυτην την ηλικια οπως δε θα μαρεσει να παω 30 κ να μην την κανει τη ριμαδιασμενη την προταση...φτου φτου σκορδα

ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΣΛΟΓΚΑΝ ΦΤΟΥ

Gia mena einai tromaktiko... ok otan ta leei stis glykes mas kati sxetika gia to mellon einai oraia.. alla apapapaapapa den thelo katholou peretero sizitiseis.. egoprin apo ta 26 den kano tpt.. kale meta apto ptixio mou thelo ki ego ligo na xaro ti zoi mou, na do pos einai xoris diavasmata....
kai ksana ftou

κι εγω δεν τα παω πολυ καλα με τους γαμους...ποσο μαλλον εκεινος! ειναι αλλης νοοτροπιας, ειδικα σε αυτη την ηλικια, παλι καλα τα βρισκουμε και σ'αυτο\1
δεν ακουσατε οτι πλεον αντι για δημαρχειο κι εκκλησια θα παντρευονται και με συμβολαιογραφο...αμε! ε, το ακουσε και μου το ειπε! κοριτσια, ελεος πως λεμε μιλαει το ποτο? ε, μιλαει ο στρατος...

καλα μεγαλη πλακα!σα μωρα ο,τι ακουνε λενε!

δηλαδη ρε κοριτσια θα τρελαθουμε!!! τη μια μου ζηταει μεικ-απ να καλυψει το σπυρακι του, την αλλα μου λεει για συμβολαιο γαμο...τι αλλο να περιμενω??? θα τρελαθουμε για τα καλα...

Οσον αφορα το θέμα των γονιών που μιλούσατε προηγουμένως τα έχω ζησει κ από την καλή κ από την ανάποδη...Σπουδάζω στην π'ολη μου κ μένα με τους δικούς μου. Αρχικά είχα περάσει Ξάνθη, όμως εκείνη την περίοδο έκανε κ η αδερφη μου μεταπτυχιακο στο Λονδίνο κ ειχε γυρίσει ο πατερας μου κ είχε πει ότι "Η απόφαση είναι δική σου. Αν θέλεις να πας στην ξάνθη, να πάς...Εμείς εδώ θα τρώμε ψωμί κ ελιές για να ανταπεξέλθουμε στα έξοδα...Να ξέρεις όμως ότι κ στον Βόλο έχει την ιδια σχολή κ ισως κ καλύτερη"... Κ έτσι αποφάσισα να μέινω Βόλο... Υπήρξαν πολλές στιγμές που μετάνιωσα. Στην πραγματικότητα από 10 χρονών ήθελα να φύγω κ να πάω Θεσ/κη...Ομως ένα γ*μημένο λάθος στις πανελλαδικές στα μαθηματικά μου στέρησε το Αριστοτέλειο....Κ έτσι έμεινα εδώ...Πολλοί καβγάδες, κλάματα, φωνές...Υπήρξε περίοδος που ετοίμαζα τα πραγματα μου για να φύγω από το σπίτι. Γενικά κ γω είμαι λίγο νευρική κ δεν σηκώνω μυγα στο σπαθί μου κ είναι πολύ δύσκολο να είναι έτσι κ ο πατέρας σου... Αγάπη υπήρχε κ υπάρχει πολλή. Ομως επειδή δεν έχω φύγει ποτέ από το σπίτι δεν έχουν καταλάβει ότι έχω μεγαλώσει. Η μητέρα μου δεν κοιμάται αν δεν γυρίσω σπίτι, αν έχει περασει από 4 σπάει τα τηλέφωνα σε σημείο να με κάνει ρεζίλι όταν βγαίνω με συναδέλφους από το γραφείο...Μιλάμε για τραγελάδικές καταστάσεις. Κ όταν προσπαθω να τους εξηγησω ότι πρέπει να συνειδητοποιήσουν κάποια πράγματα με λένε αχάριστη! Εκεί γίνομαι έξαλλη... Αχάριστη που έμεινα Βόλο για να μην τους βαρύνω με τα φοιτητικά μου έξοδα...Αχάριστη που από το 3ο έτος δουλεύω για να βγάζω κάποιο χαρτζιλίκι (αν κ πλέον συντηρούμαι μόνη μου) πάλι για να μην τους επιβαρρύνω κ να είμαι κ κάπως ανεξάρτητη...Κ γυρνάει μια μέρα η μάνα μου κ λέει το κορυφαίο...Οτι κ καλα δεν πηγα Ξάνθη να σπουδάσω επειδή φοβόμουνα κ δεν θα τα κατάφερνα μόνη....Ελεος???
Οσο για το θέμα του πτυχίου είναι ένα άλλο δράμα...Επί 2 χρόνια κάθε μέρα άκουγα το ίδιο τροπάριο...Πόσα χρωστάς κ αν κοντεύουμε για το πτυχίο...Ωσπου μια μερα βίδωσα τόσο άσχημα κ τους είπα ότι αν μου ξαναπούν τπτ θα παρατησω την σχολή κ θα αφοσιωθω αποκλειστικά στην δουλεια...Από τότε τπτ...
Τι να πω άλλο...Γονείς είναι. Ισως να έχουν δίκιο αλλά μέχρι ενός σημείου....